11:45 AM
ေက်ာ္ႏွင္းဆီလြင္
မေန႕ကလူၾကဳံလူလာတဲ႕ပစၥည္းေတြသြားေပးရင္း သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးႏွင္႕ စကားေတြလည္းေၿပာၿဖစ္ပါ
တယ္။ သိလိုက္ရတာကေတာ႕ ဒီလိုေတြစိတ္ကသိကေအာင္႕ၿဖစ္ရတာ၊ ၾကဳံရတာက်မတစ္ဦးတည္း
မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။
ဆီဒိုးနားမွအဆက္
က်န္ခဲ႕တဲ႕စကားကိုဆက္ရလွ်င္ ဆီဒိုးနားမွာ ခုံလဲေပးဖို႕၊ ဓါတ္ၾကိဳးေတြထားတဲ႕ခုံေရႊ႕ေပးဖို႕ေၿပာၿပီး
ေဒါခြီးၿပီးၿပန္လာတဲ႕က်မအၿဖစ္ကို အိမ္လာလည္တဲ႕ အေဒၚကၾကားပါတယ္။ အေဒၚ႕သမီးကလည္း
ဆီဒိုးနားေဘာရြမ္းမွာ မဂၤလာပြဲ ဒိတ္ယူထားတာပါ။ ဒါနဲ႕အေဒၚက ဦးေလးနဲ႕သိကၽြမ္းတဲ႕ဆီဒိုးနားမွ
မန္ေနဂ်ာကိုဖုံးဆက္ေပးၿပီး က်မကိုစိတ္ပူလို႕ေနာက္ရက္ က်မႏွင္႕အတူ လိုက္ပို႕ကာ စကားလိုက္
ေၿပာေပးပါတယ္။ သို႕ၿငားေရာက္တာႏွင္႕ ခုံလဲေပးၿပီး လဲတဲ႕ခုံလိုက္ၿပေပးတာေရာ၊ ဓါတ္ၾကိဳးထား
တဲ႕ခုံ ဖြက္ေပးမယ္ဆိုတာေရာေၿပာတာမို႕အဆင္ေၿပသြားပါတယ္။ အပြင္႕လင္းဆုံးေၿပာရရင္ တာ
၀န္ခံအသစ္က အတတ္ႏိုင္ဆုံးအေၿပၿပစ္ဆုံးေၿပာဆိုဆက္ဆံေပမဲ႕ စိတ္နည္းနည္းရွုပ္ေနတဲ႕မ်က္ၿပ
ႏွာမ်ိဳးႏွင္႕ မေန႕ကၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ကိစၥမေတာင္းပန္သလို သူတို႕မလြန္သလိုပါပဲ။ ထုံးစံအတုိငး္ၿမန္မာ
ၿပည္ပီသပါတယ္။ ေနာက္က်မက ပြဲၿပီးမွဘာမွလုပ္လို႕မရတာမို႕ ထပ္ၿပီး confirmလုပ္ပါတယ္။
ေနာက္ခံဖဲၿပားနဲ႕စာတမ္းအေရာင္ကို က်မရဲ႕ဖိတ္စာေရာင္အတိုင္း ေရႊအိုေရာင္အတိက်လုပ္ေပးဖို႕
အထူးခုံေတြရဲ႕ဖဲၿပားစည္းေတြလည္းအေရာင္တူလုပ္ဖုိ႕ပါ။ အေဒၚက အဲလိုလည္းေၿပာလို႕ရတယ္
လားလို႕ဆိုပါတယ္။ တူမမဂၤလာေဆာင္မွာအေတြ႕ၾကဳံရသြားတယ္လို႕ဆိုလို႕ ၿပဳံးရပါေသးတယ္။
ေနာက္ က်မက ေတးဂီတကိုလည္း ဆူညံ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေနတာကို ခံစားလို႕မရတာမို႕ သီးသန္႕မငွား
ပါဘူး။ ေနာက္တခုု ပန္းကိုလည္းက်မက ဟိုတယ္ကေပးတဲ႕ဆားဗစ္စ္အၿပင္မသုံးပါဘူး။ ပိုက္ဆံ
လား သန္းေခါင္ထက္ညမနက္ပါဘူးရွင္။ မေပါေပမဲ႕ သိန္းဂဏန္းအနည္းငယ္ထပ္ထုတ္လုိက္ရုံမို႕
လုပ္လည္း ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ က်မစိတ္ထဲမွာ ေတးဂီတကေတာ႕မၾကိဳက္လို႕မလုပ္ဘူး။ ပန္းက
ေတာ႕ ဒီေလာက္နာမည္ၾကီးဟိုတယ္ၾကီးငွားၿပီး ဘာေၾကာင္႕မ်ားေငြကုန္ခံက်မက ထပ္ထည္႕
ခ်ဲ႕ရမွာလဲ။ လွေအာင္ၿပင္ေပးရမွာသူတို႕တာ၀န္ေပါ႕။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ မလိုတဲ႕ေနရာ
သုံးတာဟာ ၿဖဳန္းတာမို႕မၾကိဳက္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ႕ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားမွာ ပန္းကန္ေဆးတဲ႕အခ်ိန္ပိုင္းအ
လုပ္ကစၿပီး လုပ္ဖူးတာမို႕ ခုေတာ႕ေကာ္လာၿဖဴေပမဲ႕ ကို္ယ္ရွာတဲ႕ေငြ တၿပားတခ်ပ္တိုင္းကို တန္
ဖိုးထားတယ္ရွင္႕။ မုန္႕၅မ်ိဳးကေတာ႕ နည္းနည္းမွမႏွေၿမာပါဘူး။ ဒါဟာ လာခ်ီးၿမွင္႕ေပးတဲ႕ေဆြ
မ်ိဳး မိတ္ေဆြေတြကို ၿပဳရတဲ႕ အလွဴဒါန ဒါေၾကာင္႕သဒါ(ဓ)သုံးတန္ႏွင္႕အညီကို သုံးပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းႏွင္႕စကားၿပန္ေႏွာင္းေၿပာတဲ႕အခါ သူငယ္ခ်င္းကသူ႕တုံးကၾကဳံခဲ႕တာကိုေဖာက္သည္
ခ်ပါေသးတယ္။ စုံစမ္းတဲ႕အခါ ေသခ်ာေတာင္ေမးတာနားမေထာင္ပဲ အမယူၿဖစ္မွာလား မယူရင္
တၿခားလိုခ်င္တဲ႕သူေတြအမ်ားၾကီးရိွလို႕ဆိုပဲ။ ဆီဒိုးနားကဗမာၿပည္မွာ သိပ္ေဟာ႕တာကိုးရွင္။
ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာလို႕ ဟိုတယ္ေတြအၿပဳံလိုက္၀င္လာၿပီး ဆားဗစ္စ္ေတြအၿပိဳင္ဆိုင္
ၿဖစ္လာတဲ႕အခါ ၿပဳတ္ၿပဳတ္ၿပဳန္းသြားမွာၿမင္ေယာင္မိပါေသးတယ္။
ဒီေနရာမွာစကားမစပ္ ဟိုတေလာက ဟိုတယ္ႏွင္႕ခရီးသြားလုပ္ငန္းအခ်ိဳ႕ကို ႏိုင္ငံၿခားရင္းႏွီးၿမဳပ္
ႏွံသူေတြ ၀င္မလာဖုိ႕ဆႏၵၿပမယ္ဘာညာၾကားလိုက္ေသးတယ္။ က်မကအဲသည္႕တုံးကမခံခ်ိမခံ
သာၿပဳံးမိေသးတယ။္ကိုယ္႕ဘာသာအရင္ ဆားဗစ္ကိုေသခ်ာေပးတတ္ေအာင္ၾကိဳးစားၿပီးမွကန္႕
ကြက္ပါလို႕။ အဲလိုေၿပာရင္ မ်ိဳးခ်စ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားက်မကိုစိတ္ဆိုးၾကမယ္ထင္တယ္ရွင္႕။
အထူးသၿဖင္႕က်မလိုႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕လက္ထပ္ထားသူကေၿပာရင္ ပိုလက္ညိဳးထိုးၾကမယ္ထင္
ပါတယ္။ ေၾသာ္ မ်ိဳးခ်စ္၊ ၿပည္ခ်စ္မ်ား ယွဥ္ခ်င္လွ်င္ တစားပြဲတည္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထုိင္ၿပီး ဘယ္
သူပိုခ်စ္တယ္ေဆြးေႏြးၿပိဳင္လိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္။ဒါေပမ႕ဲက်မက မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ေတာ႕မဟုတ္
ဘူး။ တုိင္းၿပည္ကိုတကယ္ခ်စ္ရင္ တိုင္းၿပည္အတြက္ကိုေသခ်ာစဥ္းစားရမွာပါ။ လူတစ္ဦးတိုင္း
ဟာ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းစြာေစာင္႕ထိန္း ရွင္သန္ေနထုိင္ၿခင္းဟာလည္း တနည္းအားၿဖင္႕ တိုင္း
ၿပည္အက်ိဳးပါပဲ။
က်မဆိုလိုတာက ၿပည္သူပိုင္လုပ္ငန္းေတြအတြက္ ကာကြယ္ေပးရမယ္႕အပိုင္းေတြ၊ ကန္႕သတ္
ၿပီး သီးၿခားလုပ္ပိုင္ခြင္႕သာၿပဳရမယ္႕အပိုင္းေတြရိွတာအမွန္ပါ။ ဒီလိုအပိုင္းေတြမွာ စနစ္တက်ကို
စည္းကမ္းတင္းက်ပ္စြာ ၿပည္သူပိုင္လုပ္ငန္းေတြကိုကာကြယ္ေပးရမွာပါ။ ခြင္႕ၿပဳသင္႕တဲ႕အပိုင္း
ကိုလည္း ခြင္႕ၿပဳၿပီး ႏိုင္ငံကို တိုးတက္စည္ပင္လာေအာင္လုပ္ရမွာပါ။ ေခြ်းနဲ႕ေသြးနဲ႕ကိုယ္ရွာတဲ႕
ေငြကို သုံးၿပီး တန္ရာ၀န္ေဆာင္မွဳေတာ႕ ရသင္႕တာေပါ႕ရွင္ ေနရာတိုင္းမွာ။
ဥပမာ ဗမာၿပည္မွာ တဦးခ်င္းဆီကၿဖစ္ေနတဲ႕ လုပ္ေနက်တဲ႕ ၀န္ေဆာင္မွုဟန္ပန္ႏွင္႕ဆက္ဆံမွု
ေတြ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႕ ဗမာၿပည္က အဲလိုၿပည္၊ အဲလိုလူမ်ိဳးေတြဆိုၿပီး အကဲၿဖတ္သတ္မွတ္ခံ
လိုက္ရတာပဲ။ အထူးသၿဖင္႕ ႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕ဆက္ဆံေနသူေတြက သိေနၾကမွာပါ။ မိမိကုိယ္
တိုင္ တဦးတည္းရဲ႕ က်င္႕၀တ္၊ စိတ္ဓါတ္၊ ေစတနာကိုေတာင္ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသးပဲ တုိင္း
ၿပည္အတြက္လို႕ ထေအာ္ေနလည္းဘာမွၿဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ ဂ်ပန္ဟာကမၻာမွာေကာင္းသတင္း
ေက်ာ္တဲ႕အထဲ လူမ်ိဳးစုတခုလုံးက က်င္႕၀တ္ကိုလိုက္နာၾကတာဟာ တခ်က္ပါပဲ။ ဒီလိုပါပဲ
ဘယ္ႏိုင္ငံမဆို မေကာင္းတာေတြလည္းရိွတာေပါ႕ရွင္။
စကားမစပ္ က်မႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕လက္ထပ္တဲ႕အေၾကာင္းေၿပာရရင္ က်မက ႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕
လက္ထပ္တယ္ဆိုတဲ႕အယူကို ဘယ္လုိမွလက္မခံခဲ႕သူပါ။ သို႕ၿငားငယ္စဥ္ကပါ။ ဒါေပမဲ႕က်မ
ၾကီးၿပင္းေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္ကလူအမ်ားမိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္ၾကတဲ႕ဗုဒ(ဓ)ဘာသာ ၊ ငါစြဲမထားရ
ဘူးလို႕ဆုံးမထားေပမဲ႕ သိပ္ကိုေလးစားဖုိ႕ေကာင္းတဲ႕ဗုဒဘာသာတုိင္းၿပည္ဗမာၿပည္မွာ ငါမွ
အမွန္၊ ငါေၿပာတာသာအမွန္ေတြသိပ္မ်ားတာကိုသတိထားမိတယ္။ အယူဆမတူသူသည္ရန္သူ
ဒါေတြကိုက်မခံစားလို႕မရဘူး တကယ္တမ္း ဘုရားေဟာသလို ငါစြဲခၽြတ္ဆိုသလို ငါ႕လူမ်ိဳး
ငါ႕ဘာသာ ဆိုတဲ႕ထိပါကၽြတ္မွာမို႕ ဒီလိုတရားရိွတဲ႕ဘာသာတရားမို႕ အာဖဂန္နစၥတန္တို႕ အိႏၵိ
ယတို႕ အင္ဒိုနီးရွားတို႕လို ယခင္က ဗုဒဘာသာအလြန္ကိုထြန္းကားခဲ႕တဲ႕ေဒသေတြမွာ ဗုဒဘာ
သာ တိမ္ေကာ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ႕ရတာလို႕ထင္ပါတယ္။ က်မကိုယ္ထဲမွာလည္း ဗမာစစ္စစ္ေသြး
ဆိုတာမရိွဘူး။ တိုင္းရင္းသားေရာ လူမ်ိဳးၿခားေရာေရာေနခဲ႕တယ္။ သမိုင္းအရ လူမ်ိဳးတခုမတိမ္
ေကာေစဖို႕ဆိုတာသိပ္ကိုအေရးပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဗုဒဘာသာအရေတြးရင္ အားလုံးဟာဘာမွ
မဟုတ္တာမို႕ အနတၱသေဘာမို႕ အေရးမပါၿပန္ဘူး။ ေပ်ာက္ခ်ိန္တန္ေပ်ာက္မွာပဲ။ ဒါေၾကာင္႕
က်မမွာ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္စိတ္မရိွဘူး။ သို႕ၿငား က်မခံယူထားတာ က်မဟာ ဗမာပဲ။ ဗမာေသြး
အမ်ားၾကီးက်မကိုယ္ထဲစီးဆင္းေနတယ္။ ဒါ႕ထက္ကို လူဟာ လူလူခ်င္းစာနာရမယ္ ေဖးမရ
မယ္ လူ႕အက်ိဳးကိုၿပဳရမယ္ ရွင္သန္ေနထိုင္သြားတဲ႕ဘ၀သက္တမ္းခဏတာမွာ အက်ိဳးရိွစြာ
ေနထိုင္သြားရမယ္။ ကမၻာေပၚက ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို က်မစိတ္ထဲ အေတြးထဲမွာ
ငါ႕လိုလူတစ္ဦးဆိုတဲ႕အေတြးထက္မပိုဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ က်မႏွင္႕စိတ္ဓါတ္၊ ခံယူခ်က္ၿခင္း
ကိုက္ညီတဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ သူႏွင္႕ဆုံေတြ႕တဲ႕အခါ က်မစိတ္ထဲ ေၿပာတဲ႕ဘာသာစကားသာ
ၿခားေနတယ္။ သူႏွင္႕က်မ လူမ်ိဳးၿခားေနတယ္ဆိုတဲ႕အေတြးဟာ လုံး၀ကိုရိွမေနခဲ႕ပါဘူး။
ဒါေၾကာင္႕ က်မလူတေယာက္ဟာ လူတဦးၿဖစ္တဲ႕သူႏွင္႕ေမတၱာသက္၀င္လက္ထပ္ၿခင္းပါ။
အရာအားလုံးဟာ ဒီ႕ထက္မပိုပါဘူး။ ဒီ႕အတြက္က်မဟာ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္တခုႏွင္႕ဆက္ႏြယ္
ပတ္သက္လာရတယ္။ က်မဂ်ပန္မွာေနထိုင္ေနစဥ္ သူတို႕ႏိုင္ငံသားေတြရတဲ႕အခြင္႕ေရးက်မ
အကုန္ရခဲ႕တယ္။ က်မႏွင္႕ၾကဳံဖူးသူေတြ ဆိုရလွ်င္ ရုံးတုိ႕ဘာတို႕မွာ ခဏတာၾကဳံခဲ႕ဖူးသူေတြ
ေတာင္မွ က်မအေပၚေကာင္းၾက ေစတနာထားခဲ႕ၾက လုပ္ေပးခဲ႕ၾကတာမ်ိဳးၾကဳံခဲ႕ရတယ္။
ဒါေၾကာင္႕က်မဟာ ေက်းဇူးသိပ္တင္တယ္။ ဒီေက်းဇူးတရားကို မေမ႕ဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ အၿမဲ
တမ္း ေမြးဖြားၾကီးၿပင္းခဲ႕ရာ ဗမာႏိုင္ငံအတြက္ပဲ စဥ္းစားခဲ႕ဖူးတဲ႕က်မဟာ အက်ိဳးၿပဳခ်င္တဲ႕
ႏိုင္ငံတစ္ခုပိုလာပါတယ္။ ဒုတိယဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံပါပဲ။ ခ်ဳပ္ရလွ်င္ က်မဟာ က်မလိုလူတဦး
ႏွင္႕သာ လက္ထပ္ထားေသာ လူတဦးပါ။ က်မအေတြးထဲ ဒါ႕ထက္မပိုပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး က်မတို႕မဂၤလာစင္ၿမင္႕ေပၚမုန္႕လာခ်တဲ႕အခါ ခြ႕ံေကၽြးတဲ႕ေရခဲမုန္႕ကိတ္တခုပဲ
လာခ်တယ္ရွင္။ ဒါဟာထုံးစံပဲလား။ စားခ်ိန္ရရမရရ၊ စားမယ္မစားဘူးဆိုတာသတို႕သား
သတို႕သမီးကဆုံးၿဖတ္မွာပါ။ သတို႕သားသတို႕သမီးလည္း ဗိုက္ဆာတတ္ပါတယ္ရွင္။ ႏိုင္ငံ
ၿခားကမဂၤလာပြဲေတြမွာေတာ႕ သတို႕သားသတို႕သမီးစားဖို႕အတြက္ ဟိုတယ္လ္ေတြက
သတို႕သားသတို႕သမီးႏွစ္သက္တတ္တဲ႕အရာေတြႏွင္႕ ဘ၀တသက္တာအမွတ္တရပြဲ
အမွတ္တရၿဖစ္ဖို႕ကို အထူးစီစဥ္ေကၽြးေမြးတည္ခင္းတတ္ပါတယ္။ က်မမူလတန္းသာသာ
က ေမ႕ေမ႕ညီမ ေဒၚေလးမဂၤလာေဆာင္က အဲသည္႕တုံးက ထိပ္တန္းၿဖစ္တဲ႕ သမၼတဟိုတယ္
မွာေဆာင္ပါတယ္။ အဲသည္႕တုံးကေတာင္ မုန္႕ေတြအစုံလာခ်ေသးတယ္။ တၿခားသတို႕သမီး
ေတြေရာအတူတူပဲလားလို႕ ေမးၾကည္႕ခ်င္မိပါတယ္။
၀တ္စုံ
က်မအပါအ၀င္အားလုံးက စိတ္အပူဆုံးကေတာ႕၀တ္စုံပါရွင္။ အေဒၚေတြေမာင္ႏွမေတြအားလုံး
က က်မ၀တ္စုံကိုစိတ္ပူေနခဲ႕ၾကပါတယ။္ က်မလည္း ၀တ္စုံကေလးေတာ႕ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႕အ
ေရာင္ ႏွင္႕ ဒီဇိုင္းကိုကိုယ္တုိင္ေရြးခ်င္ခဲ႕ပါတယ္။ မၾကီးခင္စန္း၀င္းဆိုဒ္မွာသြားၾကည္႕ၿပီးၾကိဳက္
တဲ႕ဒီဇိုင္း ညီအမေတြကတဆင္႕လွမ္းေမးတဲ႕အခါ မရိွေတာ႕တာတို႕ လာမွေရြးလည္းရပါတယ္
ဆိုတာမို႕ စိတ္မေအးရပါဘူး။ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ၀တ္စုံေတြၾကည္႕တဲ႕အခါ အၿဖဴကလြဲၿပီး
အေတာ္မ်ားမ်ားက ပန္းေရာင္ ေရႊေရာင္ ေတာက္ေတာက္ေတြခ်ည္းမို႕ က်မမႏွစ္သက္ၿပန္ပါ
ဘူး။ ဒီလိုၿဖင္႕ ကိုၿပည္စိုးေအာင္မဂၤလာ၀တ္စုံပြဲေတြကို ေဖ႕စ္ဘြတ္ခ္မွာၾကည္႕ၿပီး တုိက္ရိုက္ဖုံး
ဆက္ငွားၿပီးအဆင္ေၿပသြားပါတယ္။ ၃သိန္းခြဲပါ။ ပုံမွန္ဆိုလွ်င္ သတို႕သား၀တ္စုံပါ၀င္ၿပီးၿဖစ္ပါ
တယ္။ က်မၾကည္႕တဲ႕ပုံက သတို႕သမီးတဦးတည္းပုံမို႕ သတို႕သား၀တ္စုံကိုလည္းသူမ်ားေတြ
နည္းတူ၊အေရာင္တူပဲလို႕ထင္ခဲ႕ၿငား၊ေရာက္လို႕သြားတိုင္းတဲ႕အခါအၿဖဴေရာင္ၿဖစ္ေနခဲ႕ပါတယ္။
စဥ္းစားၾကည္႕ပါရွင္ အသားေရာင္ ေၿမပဲခြံေရာင္သတို႕သမီး၀တ္စုံဟာ အၿဖဴနဲ႕တြဲလိုက္ရင္
အေရာင္ၿပဲၿပဲၾကီးၿဖစ္သြားမွာေပါ႕။ က်မလက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ ေၿပာတဲ႕အခါအသစ္ထပ္ခ်ဳပ္ရမွာမို႕
တြဲေပးတာမယူပဲ ထပ္ခ်ဴပ္ခုိင္းရင္ တသိန္းက်မယ္ဆုိပါတယ။္ ကိုၿပည္စိုးေအာင္ႏွင္႕တုိက္ရိုက္
ေၿပာဆိုညိွႏိွဳင္းတဲ႕အခါ ၈ေသာင္းႏွင္႕အဆင္ေၿပသြားပါတယ္။
ဒါလည္းပညာရပါတယ္။ သတို႕သားအေရာင္ကအစ ေသခ်ာ confirm လုပ္သင္႕ပါတယ္။
ရိုးရိုးသားသားေၿပာရလွ်င္ က်မစိတ္ဆိုးခဲ႕ပါတယ္။ ဗမာၿပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေက်ာ္ဒီဇိုင္နာၾကီးက ေၿမပဲ
ခြံေရာင္ ကို အၿဖဴေရာင္ႏွင္႕တြဲေပးထားတဲ႕အတြက္။ ပြဲမွာ အေရာင္ၿပဲၿပဲၾကီးၿဖစ္သြားမွာေတြးရုံ
ႏွင္႕ၿမင္ေယာင္တာကို သူအဲလိုစပ္ထားရသလားဆိုၿပီး။
ဒါေပမဲ႕ ကိုၿပည္စိုးေအာင္ဟာ အလြန္ဆက္ဆံေရးေကာင္းပါတယ္။ သူ႕ကိုက်မသိပ္ခ်ီးက်ဴးတဲ႕
အခ်က္ဟာ စတင္ဖုံးဆက္သြယ္ဆက္ဆံကတည္းက စကားေၿပာတာ အလြန္ယဥ္ေက်းသိမ္
ေမြ႕ပါတယ္။ သူကက်မကိုေၿပလည္ေအာင္ညိွေပးတာမို႕ စိတ္ဆိုးလည္းေၿပသြားပါတယ္။
ေနာက္က်မပု၀ါကိုလညး္သူက အသစ္ခ်ဴပ္ေပးထားတာ အင္မတန္လွတယ္လို႕ ခံစားမိပါတယ္။
မိတ္ကပ္
မိတ္ကပ္ကမၾကီးခင္စန္း၀င္းပါ။ က်မသိပ္ေက်းဇူးတင္တယ္ရွင္႕။ က်မတို႕အဖြဲ႕ လက္စြပ္ဗန္းကိုင္
ပန္းၾကဲႏွင္႕ ပန္းကိုင္ေလးဦး အားလုံးအမ်ိဳးသမီးေတြခ်ည္းပါ။ အားလုံးဟာ လွေနေအာင္ၿပင္ေပး
ထားပါတယ္။ အလြန္ကို စိတ္တိုင္းက်ၿပီးအလြန္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
လက္၀တ္ရတနာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းက၀တ္္မွဳန္မွာက်မဌားပါတယ္။ တဆက္လုံး ရေသာင္း
ပါ။ သူမလည္းဆက္ဆံေရးအလြန္ေကာင္းပါတယ္။ သဇင္ခက္လိုဆံထိုး၅ေခ်ာင္း၊လည္ဆြဲတခု
နားကပ္တစုံ၊လက္စြပ္၂ခု၊လက္ေကာက္၂ခုပါ။
က်မဆံထုံးကၾကီးေတာ႕ဆံထုိးကမၿမိဳင္သလိုၿဖစ္သြားေတာ႕ မၾကီးစန္းအဖြဲ႕ကဆံထိုး၂ေခ်ာင္း
ထပ္စိုက္ေပးပါတယ္။
သို႕ၿငားပြဲအၿပီးမွာ က်မဆံထိုးၿပန္အအပ္မွာ ၂ေခ်ာင္းကို ၃ေခ်ာင္းလို႕ဆိုပါတယ္။ ၃ေခ်ာင္းငွားခ
တေသာင္း၊ ေပ်ာက္တဲ႕တေခ်ာင္းအေလ်ာ္ပါ။ သည္အခါ ပြဲၿပီးတာနဲ႕ ပစၥည္းေတြအားလုံးတခုစီ
ေသခ်ာၿဖဳတ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ခြဲသိမ္းတဲ႕က်မ၊ သိပ္ေသခ်ာတာမို႕၊ဒါမၿဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ကြန္ဖန္းၿပန္လုပ္
ပါဆိုၿပီးေၿပာခဲ႕ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ မိတ္ကပ္ၿပင္ၿပီးစစကားလွမ္းအေၿပာေနာက္ေက်ာခိုင္းသြား
တဲ႕က်မဓါတ္ပုံထဲမွာဆံထိုးက ၂ေခ်ာင္းပဲရိွပါတယ္။ က်မပုံကို အိမ္မွာပဲခ်က္ခ်င္းဓါတ္ပုံပရင္႕
ထုတ္ၿပီး ေနာက္ရက္သြားတဲ႕အခါၿပဖို႕ အိတ္ထဲေဆာင္ထားေပမဲ႕ ၂ရက္ခန္႕အၾကာဖုံးလာပါ
တယ္။ ၂ေခ်ာင္းမွန္ကန္ပါေၾကာင္း။ ငွားခ တေသာင္းၿဖစ္ေၾကာင္း။ အဲေတာ႕က်မလည္းေၿပာပါ
တယ္ ၃ေခ်ာင္း ၁ေသာင္း။၂ေခ်ာင္း ၇ေထာင္ေပါ႕လို႕။ အဲလိုနဲ႕၇ေထာင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕
က်မနားမလည္တာက ပုံမွန္တြက္တဲ႕အေမာင္႕ကို က်မက ဘာလို႕ထပ္မညိွလို႕မၿဖစ္ရတာလဲ။
ၿပီးေတာ႕ ေၿပာခံရတဲ႕ေန႕ ဟုတ္လား အင္းဆိုၿပီးေလ်ာ္ခဲ႕ရင္ က်မေပးခဲ႕ရမွာပါပဲ။
ဒါေၾကာင္႕လက္၀တ္ရတနာစတာေတြလည္း ေသခ်ာစစ္ၾကပါ။
ဓါတ္ပုံကို၀ဏ(ဏ)ခြာနီး
သူ႕ကိုေတာ႕က်မကၿပန္ေတာင္းပန္ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ကေတာ႕သတိၿပဳမိခ်င္မွ
ၿပဳမိမွာပါ။ ပထမတခ်က္က က်မေမာင္ႏွမႏွင္႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ဓါတ္ပုံရိုက္တာေတြရိွလို႕ သူ
စိတ္ကြက္မွာစိုးမိတယ္ရယ္။ အမ်ိဳးတဦးက မသိဘဲ ပုံေတြစြတ္မရိုက္နဲ႕စြတ္က်ေနမယ္ဆိုခဲ႕
လို႕ပါ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္။
ကို၀ဏ(ဏ)ရိုက္တာက အဲလိုစတိုင္မဟုတ္ဘူးရွင္႕ ၁ပုံ၁ေထာင္ႏွုန္းၿဖင္႕ပုံ၁၀၀အနည္းဆုံး
မွာ က်မက ၁၅၀၀န္းက်င္ခန္႕လို႕ဆိုၿပီးရိုက္ပါတယ္။ သူရိုက္ထားသမွ်ပုံကုိသြားၾကည္႕ၿပီး
ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႕ပုံေရြးၿပီး ယင္းအေရတြက္ကိုေငြေခ်ၿပီးပုံထုတ္ေပးတာပါ။ အေလလြင္႕လုံး၀
မရိွပါဘူး။ မၾကိဳက္တဲ႕ပုံ ပယ္လုိက္ရုံပါပဲ။ ဦးဆုံးစကားေၿပာထားတဲ႕ အနည္းဆုံးပုံအေရ
တြက္ ယူေပးရင္ရပါတယ္။
ဗီြဒီယိုက ၂သိန္းခြဲပါ။ က်မေတာင္ခုထိမၾကည္႕ရေသးပါဘူး။
ဓါတ္ပုံေတြကေတာ႕ အေတာ္လွတယ္လို႕ခံစားရပါတယ္။ ေက်းဇူးသိပ္တင္ပါတယ္ရွင္။
ေက်းဇူးတင္စကား
ေနာက္ဆုံးပိတ္ေက်းဇူးသိပ္တင္ဖို႕ေကာင္းတာကေတာ႕ သေဘာထားၾကီးၾကတဲ႕က်မကိုခ်စ္ခင္
ေပးၾကတဲ႕ လာေရာက္ခ်ီးၿမွင္႕ေပးၾကတဲ႕ေဆြမ်ိဳး၊ ဆရာသမားႏွင္႕ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားပါပဲ။
၅ရက္အလုိမွေရာက္ၿပီး အထစ္အေငါ႕ေတြႏွင္႕ ဟိုတယ္ေရာ ၀တ္စုံေရာ အခါခါ ေတာင္ႏွင္႕
ေၿမာက္ေၿပးခဲ႕ရတဲ႕က်မ၊ ဦးေက်ာ္စိုးဦးႏွင္႕လည္း ေၿပးေတြ႕ရပါေသးတယ္။ ဦးေက်ာ္စိုးဦးဟာ
လည္းအလြန္ရည္မြန္သေဘာေကာင္းပါတယ္။
ဦးဆုံး အက်ဥ္းခ်ဳံးလိုက္မယ္လုိ႕စိတ္ကူးတဲ႕က်မ လူ၂၀၀ပဲ ဦးဆုံးဘြတ္ကင္လုပ္ထားခဲ႕ၿငား
ႏိုင္ငံအသီးသီးက သူငယ္ခ်င္းအေတာ္မ်ားမ်ား ၿပန္လည္ခ်ိန္ၿဖစ္ၿပီးလာမယ္ဆိုတာေရာ၊
မေတြ႕တာၾကာေပမဲ႕ ဖိတ္စာလည္းလာမေပးႏိုင္ေတာ႕ဘူး ခြင္႕လႊတ္ပါလို႕ ဖုံးဆက္ဖိတ္ရုံႏွင္႕
လာမွာေပါ႕ လို႕ေၿပာေပးၾကတဲ႕ သူႏွင္႕က်မရဲ႕ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြေၾကာင္႕ ေရာက္တာ
ႏွင္႕က်မ ၃၀ဦးထပ္တုိးၿပီး 230ဦးစာေငြေခ်လိုက္ပါတယ္။ အရံက ၂၀ဦးၿပင္ေပးထားၿပီး၊ ပြဲ
က်င္းပတဲ႕အခါ ဟိုတယ္ခန္းမထဲမွာပါ ဧည္႕ခံရသည္အထိ လူလွ်ံသြားပါတယ္။ ၃၀၀နီးပါး
ၿဖစ္သြားပါတယ္။ အဲလိုမွန္းသိရင္ ေဘာရြမ္းၾကီးပဲယူလိုက္ပါတယ္ရွင္။
ဒါေၾကာင္႕ တကယ္ပြဲက်င္းပမွပဲ တခ်ိဳ႕ေတြလည္းေ၀းေနေပခဲ႕ၾကေပမဲ႕၊ တခ်ိဳ႕ေတြလည္းအလြန္
ကိုမအားလပ္တဲ႕ၾကား ေႏြးေႏြးေထြးနဲ႕လာေပးၾကတာမို႕ က်မမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ က်မ
အေပၚခင္မင္မွဳ ေႏြးေထြးမွဳကို ေဖာ္မၿပတတ္ေအာင္ပဲ ၀မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး ေက်းဇူးအထူးတင္မိ
ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံးကို အထူးကို ေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္ရွင္။
ေနာက္မွပဲ တၿခားအေတြ႕ၾကဳံေလးေတြဆက္ပါဦးမယ္ေနာ္
အားလုံးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစရွင္
တယ္။ သိလိုက္ရတာကေတာ႕ ဒီလိုေတြစိတ္ကသိကေအာင္႕ၿဖစ္ရတာ၊ ၾကဳံရတာက်မတစ္ဦးတည္း
မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။
ဆီဒိုးနားမွအဆက္
က်န္ခဲ႕တဲ႕စကားကိုဆက္ရလွ်င္ ဆီဒိုးနားမွာ ခုံလဲေပးဖို႕၊ ဓါတ္ၾကိဳးေတြထားတဲ႕ခုံေရႊ႕ေပးဖို႕ေၿပာၿပီး
ေဒါခြီးၿပီးၿပန္လာတဲ႕က်မအၿဖစ္ကို အိမ္လာလည္တဲ႕ အေဒၚကၾကားပါတယ္။ အေဒၚ႕သမီးကလည္း
ဆီဒိုးနားေဘာရြမ္းမွာ မဂၤလာပြဲ ဒိတ္ယူထားတာပါ။ ဒါနဲ႕အေဒၚက ဦးေလးနဲ႕သိကၽြမ္းတဲ႕ဆီဒိုးနားမွ
မန္ေနဂ်ာကိုဖုံးဆက္ေပးၿပီး က်မကိုစိတ္ပူလို႕ေနာက္ရက္ က်မႏွင္႕အတူ လိုက္ပို႕ကာ စကားလိုက္
ေၿပာေပးပါတယ္။ သို႕ၿငားေရာက္တာႏွင္႕ ခုံလဲေပးၿပီး လဲတဲ႕ခုံလိုက္ၿပေပးတာေရာ၊ ဓါတ္ၾကိဳးထား
တဲ႕ခုံ ဖြက္ေပးမယ္ဆိုတာေရာေၿပာတာမို႕အဆင္ေၿပသြားပါတယ္။ အပြင္႕လင္းဆုံးေၿပာရရင္ တာ
၀န္ခံအသစ္က အတတ္ႏိုင္ဆုံးအေၿပၿပစ္ဆုံးေၿပာဆိုဆက္ဆံေပမဲ႕ စိတ္နည္းနည္းရွုပ္ေနတဲ႕မ်က္ၿပ
ႏွာမ်ိဳးႏွင္႕ မေန႕ကၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ကိစၥမေတာင္းပန္သလို သူတို႕မလြန္သလိုပါပဲ။ ထုံးစံအတုိငး္ၿမန္မာ
ၿပည္ပီသပါတယ္။ ေနာက္က်မက ပြဲၿပီးမွဘာမွလုပ္လို႕မရတာမို႕ ထပ္ၿပီး confirmလုပ္ပါတယ္။
ေနာက္ခံဖဲၿပားနဲ႕စာတမ္းအေရာင္ကို က်မရဲ႕ဖိတ္စာေရာင္အတိုင္း ေရႊအိုေရာင္အတိက်လုပ္ေပးဖို႕
အထူးခုံေတြရဲ႕ဖဲၿပားစည္းေတြလည္းအေရာင္တူလုပ္ဖုိ႕ပါ။ အေဒၚက အဲလိုလည္းေၿပာလို႕ရတယ္
လားလို႕ဆိုပါတယ္။ တူမမဂၤလာေဆာင္မွာအေတြ႕ၾကဳံရသြားတယ္လို႕ဆိုလို႕ ၿပဳံးရပါေသးတယ္။
ေနာက္ က်မက ေတးဂီတကိုလည္း ဆူညံ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေနတာကို ခံစားလို႕မရတာမို႕ သီးသန္႕မငွား
ပါဘူး။ ေနာက္တခုု ပန္းကိုလည္းက်မက ဟိုတယ္ကေပးတဲ႕ဆားဗစ္စ္အၿပင္မသုံးပါဘူး။ ပိုက္ဆံ
လား သန္းေခါင္ထက္ညမနက္ပါဘူးရွင္။ မေပါေပမဲ႕ သိန္းဂဏန္းအနည္းငယ္ထပ္ထုတ္လုိက္ရုံမို႕
လုပ္လည္း ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ က်မစိတ္ထဲမွာ ေတးဂီတကေတာ႕မၾကိဳက္လို႕မလုပ္ဘူး။ ပန္းက
ေတာ႕ ဒီေလာက္နာမည္ၾကီးဟိုတယ္ၾကီးငွားၿပီး ဘာေၾကာင္႕မ်ားေငြကုန္ခံက်မက ထပ္ထည္႕
ခ်ဲ႕ရမွာလဲ။ လွေအာင္ၿပင္ေပးရမွာသူတို႕တာ၀န္ေပါ႕။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ မလိုတဲ႕ေနရာ
သုံးတာဟာ ၿဖဳန္းတာမို႕မၾကိဳက္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ႕ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားမွာ ပန္းကန္ေဆးတဲ႕အခ်ိန္ပိုင္းအ
လုပ္ကစၿပီး လုပ္ဖူးတာမို႕ ခုေတာ႕ေကာ္လာၿဖဴေပမဲ႕ ကို္ယ္ရွာတဲ႕ေငြ တၿပားတခ်ပ္တိုင္းကို တန္
ဖိုးထားတယ္ရွင္႕။ မုန္႕၅မ်ိဳးကေတာ႕ နည္းနည္းမွမႏွေၿမာပါဘူး။ ဒါဟာ လာခ်ီးၿမွင္႕ေပးတဲ႕ေဆြ
မ်ိဳး မိတ္ေဆြေတြကို ၿပဳရတဲ႕ အလွဴဒါန ဒါေၾကာင္႕သဒါ(ဓ)သုံးတန္ႏွင္႕အညီကို သုံးပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းႏွင္႕စကားၿပန္ေႏွာင္းေၿပာတဲ႕အခါ သူငယ္ခ်င္းကသူ႕တုံးကၾကဳံခဲ႕တာကိုေဖာက္သည္
ခ်ပါေသးတယ္။ စုံစမ္းတဲ႕အခါ ေသခ်ာေတာင္ေမးတာနားမေထာင္ပဲ အမယူၿဖစ္မွာလား မယူရင္
တၿခားလိုခ်င္တဲ႕သူေတြအမ်ားၾကီးရိွလို႕ဆိုပဲ။ ဆီဒိုးနားကဗမာၿပည္မွာ သိပ္ေဟာ႕တာကိုးရွင္။
ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာလို႕ ဟိုတယ္ေတြအၿပဳံလိုက္၀င္လာၿပီး ဆားဗစ္စ္ေတြအၿပိဳင္ဆိုင္
ၿဖစ္လာတဲ႕အခါ ၿပဳတ္ၿပဳတ္ၿပဳန္းသြားမွာၿမင္ေယာင္မိပါေသးတယ္။
ဒီေနရာမွာစကားမစပ္ ဟိုတေလာက ဟိုတယ္ႏွင္႕ခရီးသြားလုပ္ငန္းအခ်ိဳ႕ကို ႏိုင္ငံၿခားရင္းႏွီးၿမဳပ္
ႏွံသူေတြ ၀င္မလာဖုိ႕ဆႏၵၿပမယ္ဘာညာၾကားလိုက္ေသးတယ္။ က်မကအဲသည္႕တုံးကမခံခ်ိမခံ
သာၿပဳံးမိေသးတယ။္ကိုယ္႕ဘာသာအရင္ ဆားဗစ္ကိုေသခ်ာေပးတတ္ေအာင္ၾကိဳးစားၿပီးမွကန္႕
ကြက္ပါလို႕။ အဲလိုေၿပာရင္ မ်ိဳးခ်စ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားက်မကိုစိတ္ဆိုးၾကမယ္ထင္တယ္ရွင္႕။
အထူးသၿဖင္႕က်မလိုႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕လက္ထပ္ထားသူကေၿပာရင္ ပိုလက္ညိဳးထိုးၾကမယ္ထင္
ပါတယ္။ ေၾသာ္ မ်ိဳးခ်စ္၊ ၿပည္ခ်စ္မ်ား ယွဥ္ခ်င္လွ်င္ တစားပြဲတည္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထုိင္ၿပီး ဘယ္
သူပိုခ်စ္တယ္ေဆြးေႏြးၿပိဳင္လိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္။ဒါေပမ႕ဲက်မက မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ေတာ႕မဟုတ္
ဘူး။ တုိင္းၿပည္ကိုတကယ္ခ်စ္ရင္ တိုင္းၿပည္အတြက္ကိုေသခ်ာစဥ္းစားရမွာပါ။ လူတစ္ဦးတိုင္း
ဟာ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းစြာေစာင္႕ထိန္း ရွင္သန္ေနထုိင္ၿခင္းဟာလည္း တနည္းအားၿဖင္႕ တိုင္း
ၿပည္အက်ိဳးပါပဲ။
က်မဆိုလိုတာက ၿပည္သူပိုင္လုပ္ငန္းေတြအတြက္ ကာကြယ္ေပးရမယ္႕အပိုင္းေတြ၊ ကန္႕သတ္
ၿပီး သီးၿခားလုပ္ပိုင္ခြင္႕သာၿပဳရမယ္႕အပိုင္းေတြရိွတာအမွန္ပါ။ ဒီလိုအပိုင္းေတြမွာ စနစ္တက်ကို
စည္းကမ္းတင္းက်ပ္စြာ ၿပည္သူပိုင္လုပ္ငန္းေတြကိုကာကြယ္ေပးရမွာပါ။ ခြင္႕ၿပဳသင္႕တဲ႕အပိုင္း
ကိုလည္း ခြင္႕ၿပဳၿပီး ႏိုင္ငံကို တိုးတက္စည္ပင္လာေအာင္လုပ္ရမွာပါ။ ေခြ်းနဲ႕ေသြးနဲ႕ကိုယ္ရွာတဲ႕
ေငြကို သုံးၿပီး တန္ရာ၀န္ေဆာင္မွဳေတာ႕ ရသင္႕တာေပါ႕ရွင္ ေနရာတိုင္းမွာ။
ဥပမာ ဗမာၿပည္မွာ တဦးခ်င္းဆီကၿဖစ္ေနတဲ႕ လုပ္ေနက်တဲ႕ ၀န္ေဆာင္မွုဟန္ပန္ႏွင္႕ဆက္ဆံမွု
ေတြ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႕ ဗမာၿပည္က အဲလိုၿပည္၊ အဲလိုလူမ်ိဳးေတြဆိုၿပီး အကဲၿဖတ္သတ္မွတ္ခံ
လိုက္ရတာပဲ။ အထူးသၿဖင္႕ ႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕ဆက္ဆံေနသူေတြက သိေနၾကမွာပါ။ မိမိကုိယ္
တိုင္ တဦးတည္းရဲ႕ က်င္႕၀တ္၊ စိတ္ဓါတ္၊ ေစတနာကိုေတာင္ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသးပဲ တုိင္း
ၿပည္အတြက္လို႕ ထေအာ္ေနလည္းဘာမွၿဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ ဂ်ပန္ဟာကမၻာမွာေကာင္းသတင္း
ေက်ာ္တဲ႕အထဲ လူမ်ိဳးစုတခုလုံးက က်င္႕၀တ္ကိုလိုက္နာၾကတာဟာ တခ်က္ပါပဲ။ ဒီလိုပါပဲ
ဘယ္ႏိုင္ငံမဆို မေကာင္းတာေတြလည္းရိွတာေပါ႕ရွင္။
စကားမစပ္ က်မႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕လက္ထပ္တဲ႕အေၾကာင္းေၿပာရရင္ က်မက ႏိုင္ငံၿခားသားႏွင္႕
လက္ထပ္တယ္ဆိုတဲ႕အယူကို ဘယ္လုိမွလက္မခံခဲ႕သူပါ။ သို႕ၿငားငယ္စဥ္ကပါ။ ဒါေပမဲ႕က်မ
ၾကီးၿပင္းေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္ကလူအမ်ားမိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္ၾကတဲ႕ဗုဒ(ဓ)ဘာသာ ၊ ငါစြဲမထားရ
ဘူးလို႕ဆုံးမထားေပမဲ႕ သိပ္ကိုေလးစားဖုိ႕ေကာင္းတဲ႕ဗုဒဘာသာတုိင္းၿပည္ဗမာၿပည္မွာ ငါမွ
အမွန္၊ ငါေၿပာတာသာအမွန္ေတြသိပ္မ်ားတာကိုသတိထားမိတယ္။ အယူဆမတူသူသည္ရန္သူ
ဒါေတြကိုက်မခံစားလို႕မရဘူး တကယ္တမ္း ဘုရားေဟာသလို ငါစြဲခၽြတ္ဆိုသလို ငါ႕လူမ်ိဳး
ငါ႕ဘာသာ ဆိုတဲ႕ထိပါကၽြတ္မွာမို႕ ဒီလိုတရားရိွတဲ႕ဘာသာတရားမို႕ အာဖဂန္နစၥတန္တို႕ အိႏၵိ
ယတို႕ အင္ဒိုနီးရွားတို႕လို ယခင္က ဗုဒဘာသာအလြန္ကိုထြန္းကားခဲ႕တဲ႕ေဒသေတြမွာ ဗုဒဘာ
သာ တိမ္ေကာ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ႕ရတာလို႕ထင္ပါတယ္။ က်မကိုယ္ထဲမွာလည္း ဗမာစစ္စစ္ေသြး
ဆိုတာမရိွဘူး။ တိုင္းရင္းသားေရာ လူမ်ိဳးၿခားေရာေရာေနခဲ႕တယ္။ သမိုင္းအရ လူမ်ိဳးတခုမတိမ္
ေကာေစဖို႕ဆိုတာသိပ္ကိုအေရးပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဗုဒဘာသာအရေတြးရင္ အားလုံးဟာဘာမွ
မဟုတ္တာမို႕ အနတၱသေဘာမို႕ အေရးမပါၿပန္ဘူး။ ေပ်ာက္ခ်ိန္တန္ေပ်ာက္မွာပဲ။ ဒါေၾကာင္႕
က်မမွာ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္စိတ္မရိွဘူး။ သို႕ၿငား က်မခံယူထားတာ က်မဟာ ဗမာပဲ။ ဗမာေသြး
အမ်ားၾကီးက်မကိုယ္ထဲစီးဆင္းေနတယ္။ ဒါ႕ထက္ကို လူဟာ လူလူခ်င္းစာနာရမယ္ ေဖးမရ
မယ္ လူ႕အက်ိဳးကိုၿပဳရမယ္ ရွင္သန္ေနထိုင္သြားတဲ႕ဘ၀သက္တမ္းခဏတာမွာ အက်ိဳးရိွစြာ
ေနထိုင္သြားရမယ္။ ကမၻာေပၚက ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို က်မစိတ္ထဲ အေတြးထဲမွာ
ငါ႕လိုလူတစ္ဦးဆိုတဲ႕အေတြးထက္မပိုဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ က်မႏွင္႕စိတ္ဓါတ္၊ ခံယူခ်က္ၿခင္း
ကိုက္ညီတဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ သူႏွင္႕ဆုံေတြ႕တဲ႕အခါ က်မစိတ္ထဲ ေၿပာတဲ႕ဘာသာစကားသာ
ၿခားေနတယ္။ သူႏွင္႕က်မ လူမ်ိဳးၿခားေနတယ္ဆိုတဲ႕အေတြးဟာ လုံး၀ကိုရိွမေနခဲ႕ပါဘူး။
ဒါေၾကာင္႕ က်မလူတေယာက္ဟာ လူတဦးၿဖစ္တဲ႕သူႏွင္႕ေမတၱာသက္၀င္လက္ထပ္ၿခင္းပါ။
အရာအားလုံးဟာ ဒီ႕ထက္မပိုပါဘူး။ ဒီ႕အတြက္က်မဟာ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္တခုႏွင္႕ဆက္ႏြယ္
ပတ္သက္လာရတယ္။ က်မဂ်ပန္မွာေနထိုင္ေနစဥ္ သူတို႕ႏိုင္ငံသားေတြရတဲ႕အခြင္႕ေရးက်မ
အကုန္ရခဲ႕တယ္။ က်မႏွင္႕ၾကဳံဖူးသူေတြ ဆိုရလွ်င္ ရုံးတုိ႕ဘာတို႕မွာ ခဏတာၾကဳံခဲ႕ဖူးသူေတြ
ေတာင္မွ က်မအေပၚေကာင္းၾက ေစတနာထားခဲ႕ၾက လုပ္ေပးခဲ႕ၾကတာမ်ိဳးၾကဳံခဲ႕ရတယ္။
ဒါေၾကာင္႕က်မဟာ ေက်းဇူးသိပ္တင္တယ္။ ဒီေက်းဇူးတရားကို မေမ႕ဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ အၿမဲ
တမ္း ေမြးဖြားၾကီးၿပင္းခဲ႕ရာ ဗမာႏိုင္ငံအတြက္ပဲ စဥ္းစားခဲ႕ဖူးတဲ႕က်မဟာ အက်ိဳးၿပဳခ်င္တဲ႕
ႏိုင္ငံတစ္ခုပိုလာပါတယ္။ ဒုတိယဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံပါပဲ။ ခ်ဳပ္ရလွ်င္ က်မဟာ က်မလိုလူတဦး
ႏွင္႕သာ လက္ထပ္ထားေသာ လူတဦးပါ။ က်မအေတြးထဲ ဒါ႕ထက္မပိုပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး က်မတို႕မဂၤလာစင္ၿမင္႕ေပၚမုန္႕လာခ်တဲ႕အခါ ခြ႕ံေကၽြးတဲ႕ေရခဲမုန္႕ကိတ္တခုပဲ
လာခ်တယ္ရွင္။ ဒါဟာထုံးစံပဲလား။ စားခ်ိန္ရရမရရ၊ စားမယ္မစားဘူးဆိုတာသတို႕သား
သတို႕သမီးကဆုံးၿဖတ္မွာပါ။ သတို႕သားသတို႕သမီးလည္း ဗိုက္ဆာတတ္ပါတယ္ရွင္။ ႏိုင္ငံ
ၿခားကမဂၤလာပြဲေတြမွာေတာ႕ သတို႕သားသတို႕သမီးစားဖို႕အတြက္ ဟိုတယ္လ္ေတြက
သတို႕သားသတို႕သမီးႏွစ္သက္တတ္တဲ႕အရာေတြႏွင္႕ ဘ၀တသက္တာအမွတ္တရပြဲ
အမွတ္တရၿဖစ္ဖို႕ကို အထူးစီစဥ္ေကၽြးေမြးတည္ခင္းတတ္ပါတယ္။ က်မမူလတန္းသာသာ
က ေမ႕ေမ႕ညီမ ေဒၚေလးမဂၤလာေဆာင္က အဲသည္႕တုံးက ထိပ္တန္းၿဖစ္တဲ႕ သမၼတဟိုတယ္
မွာေဆာင္ပါတယ္။ အဲသည္႕တုံးကေတာင္ မုန္႕ေတြအစုံလာခ်ေသးတယ္။ တၿခားသတို႕သမီး
ေတြေရာအတူတူပဲလားလို႕ ေမးၾကည္႕ခ်င္မိပါတယ္။
၀တ္စုံ
က်မအပါအ၀င္အားလုံးက စိတ္အပူဆုံးကေတာ႕၀တ္စုံပါရွင္။ အေဒၚေတြေမာင္ႏွမေတြအားလုံး
က က်မ၀တ္စုံကိုစိတ္ပူေနခဲ႕ၾကပါတယ။္ က်မလည္း ၀တ္စုံကေလးေတာ႕ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႕အ
ေရာင္ ႏွင္႕ ဒီဇိုင္းကိုကိုယ္တုိင္ေရြးခ်င္ခဲ႕ပါတယ္။ မၾကီးခင္စန္း၀င္းဆိုဒ္မွာသြားၾကည္႕ၿပီးၾကိဳက္
တဲ႕ဒီဇိုင္း ညီအမေတြကတဆင္႕လွမ္းေမးတဲ႕အခါ မရိွေတာ႕တာတို႕ လာမွေရြးလည္းရပါတယ္
ဆိုတာမို႕ စိတ္မေအးရပါဘူး။ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ၀တ္စုံေတြၾကည္႕တဲ႕အခါ အၿဖဴကလြဲၿပီး
အေတာ္မ်ားမ်ားက ပန္းေရာင္ ေရႊေရာင္ ေတာက္ေတာက္ေတြခ်ည္းမို႕ က်မမႏွစ္သက္ၿပန္ပါ
ဘူး။ ဒီလိုၿဖင္႕ ကိုၿပည္စိုးေအာင္မဂၤလာ၀တ္စုံပြဲေတြကို ေဖ႕စ္ဘြတ္ခ္မွာၾကည္႕ၿပီး တုိက္ရိုက္ဖုံး
ဆက္ငွားၿပီးအဆင္ေၿပသြားပါတယ္။ ၃သိန္းခြဲပါ။ ပုံမွန္ဆိုလွ်င္ သတို႕သား၀တ္စုံပါ၀င္ၿပီးၿဖစ္ပါ
တယ္။ က်မၾကည္႕တဲ႕ပုံက သတို႕သမီးတဦးတည္းပုံမို႕ သတို႕သား၀တ္စုံကိုလည္းသူမ်ားေတြ
နည္းတူ၊အေရာင္တူပဲလို႕ထင္ခဲ႕ၿငား၊ေရာက္လို႕သြားတိုင္းတဲ႕အခါအၿဖဴေရာင္ၿဖစ္ေနခဲ႕ပါတယ္။
စဥ္းစားၾကည္႕ပါရွင္ အသားေရာင္ ေၿမပဲခြံေရာင္သတို႕သမီး၀တ္စုံဟာ အၿဖဴနဲ႕တြဲလိုက္ရင္
အေရာင္ၿပဲၿပဲၾကီးၿဖစ္သြားမွာေပါ႕။ က်မလက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ ေၿပာတဲ႕အခါအသစ္ထပ္ခ်ဳပ္ရမွာမို႕
တြဲေပးတာမယူပဲ ထပ္ခ်ဴပ္ခုိင္းရင္ တသိန္းက်မယ္ဆုိပါတယ။္ ကိုၿပည္စိုးေအာင္ႏွင္႕တုိက္ရိုက္
ေၿပာဆိုညိွႏိွဳင္းတဲ႕အခါ ၈ေသာင္းႏွင္႕အဆင္ေၿပသြားပါတယ္။
ဒါလည္းပညာရပါတယ္။ သတို႕သားအေရာင္ကအစ ေသခ်ာ confirm လုပ္သင္႕ပါတယ္။
ရိုးရိုးသားသားေၿပာရလွ်င္ က်မစိတ္ဆိုးခဲ႕ပါတယ္။ ဗမာၿပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေက်ာ္ဒီဇိုင္နာၾကီးက ေၿမပဲ
ခြံေရာင္ ကို အၿဖဴေရာင္ႏွင္႕တြဲေပးထားတဲ႕အတြက္။ ပြဲမွာ အေရာင္ၿပဲၿပဲၾကီးၿဖစ္သြားမွာေတြးရုံ
ႏွင္႕ၿမင္ေယာင္တာကို သူအဲလိုစပ္ထားရသလားဆိုၿပီး။
ဒါေပမဲ႕ ကိုၿပည္စိုးေအာင္ဟာ အလြန္ဆက္ဆံေရးေကာင္းပါတယ္။ သူ႕ကိုက်မသိပ္ခ်ီးက်ဴးတဲ႕
အခ်က္ဟာ စတင္ဖုံးဆက္သြယ္ဆက္ဆံကတည္းက စကားေၿပာတာ အလြန္ယဥ္ေက်းသိမ္
ေမြ႕ပါတယ္။ သူကက်မကိုေၿပလည္ေအာင္ညိွေပးတာမို႕ စိတ္ဆိုးလည္းေၿပသြားပါတယ္။
ေနာက္က်မပု၀ါကိုလညး္သူက အသစ္ခ်ဴပ္ေပးထားတာ အင္မတန္လွတယ္လို႕ ခံစားမိပါတယ္။
မိတ္ကပ္
မိတ္ကပ္ကမၾကီးခင္စန္း၀င္းပါ။ က်မသိပ္ေက်းဇူးတင္တယ္ရွင္႕။ က်မတို႕အဖြဲ႕ လက္စြပ္ဗန္းကိုင္
ပန္းၾကဲႏွင္႕ ပန္းကိုင္ေလးဦး အားလုံးအမ်ိဳးသမီးေတြခ်ည္းပါ။ အားလုံးဟာ လွေနေအာင္ၿပင္ေပး
ထားပါတယ္။ အလြန္ကို စိတ္တိုင္းက်ၿပီးအလြန္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
လက္၀တ္ရတနာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းက၀တ္္မွဳန္မွာက်မဌားပါတယ္။ တဆက္လုံး ရေသာင္း
ပါ။ သူမလည္းဆက္ဆံေရးအလြန္ေကာင္းပါတယ္။ သဇင္ခက္လိုဆံထိုး၅ေခ်ာင္း၊လည္ဆြဲတခု
နားကပ္တစုံ၊လက္စြပ္၂ခု၊လက္ေကာက္၂ခုပါ။
က်မဆံထုံးကၾကီးေတာ႕ဆံထုိးကမၿမိဳင္သလိုၿဖစ္သြားေတာ႕ မၾကီးစန္းအဖြဲ႕ကဆံထိုး၂ေခ်ာင္း
ထပ္စိုက္ေပးပါတယ္။
သို႕ၿငားပြဲအၿပီးမွာ က်မဆံထိုးၿပန္အအပ္မွာ ၂ေခ်ာင္းကို ၃ေခ်ာင္းလို႕ဆိုပါတယ္။ ၃ေခ်ာင္းငွားခ
တေသာင္း၊ ေပ်ာက္တဲ႕တေခ်ာင္းအေလ်ာ္ပါ။ သည္အခါ ပြဲၿပီးတာနဲ႕ ပစၥည္းေတြအားလုံးတခုစီ
ေသခ်ာၿဖဳတ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ခြဲသိမ္းတဲ႕က်မ၊ သိပ္ေသခ်ာတာမို႕၊ဒါမၿဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ကြန္ဖန္းၿပန္လုပ္
ပါဆိုၿပီးေၿပာခဲ႕ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ မိတ္ကပ္ၿပင္ၿပီးစစကားလွမ္းအေၿပာေနာက္ေက်ာခိုင္းသြား
တဲ႕က်မဓါတ္ပုံထဲမွာဆံထိုးက ၂ေခ်ာင္းပဲရိွပါတယ္။ က်မပုံကို အိမ္မွာပဲခ်က္ခ်င္းဓါတ္ပုံပရင္႕
ထုတ္ၿပီး ေနာက္ရက္သြားတဲ႕အခါၿပဖို႕ အိတ္ထဲေဆာင္ထားေပမဲ႕ ၂ရက္ခန္႕အၾကာဖုံးလာပါ
တယ္။ ၂ေခ်ာင္းမွန္ကန္ပါေၾကာင္း။ ငွားခ တေသာင္းၿဖစ္ေၾကာင္း။ အဲေတာ႕က်မလည္းေၿပာပါ
တယ္ ၃ေခ်ာင္း ၁ေသာင္း။၂ေခ်ာင္း ၇ေထာင္ေပါ႕လို႕။ အဲလိုနဲ႕၇ေထာင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕
က်မနားမလည္တာက ပုံမွန္တြက္တဲ႕အေမာင္႕ကို က်မက ဘာလို႕ထပ္မညိွလို႕မၿဖစ္ရတာလဲ။
ၿပီးေတာ႕ ေၿပာခံရတဲ႕ေန႕ ဟုတ္လား အင္းဆိုၿပီးေလ်ာ္ခဲ႕ရင္ က်မေပးခဲ႕ရမွာပါပဲ။
ဒါေၾကာင္႕လက္၀တ္ရတနာစတာေတြလည္း ေသခ်ာစစ္ၾကပါ။
ဓါတ္ပုံကို၀ဏ(ဏ)ခြာနီး
သူ႕ကိုေတာ႕က်မကၿပန္ေတာင္းပန္ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ကေတာ႕သတိၿပဳမိခ်င္မွ
ၿပဳမိမွာပါ။ ပထမတခ်က္က က်မေမာင္ႏွမႏွင္႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ဓါတ္ပုံရိုက္တာေတြရိွလို႕ သူ
စိတ္ကြက္မွာစိုးမိတယ္ရယ္။ အမ်ိဳးတဦးက မသိဘဲ ပုံေတြစြတ္မရိုက္နဲ႕စြတ္က်ေနမယ္ဆိုခဲ႕
လို႕ပါ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္။
ကို၀ဏ(ဏ)ရိုက္တာက အဲလိုစတိုင္မဟုတ္ဘူးရွင္႕ ၁ပုံ၁ေထာင္ႏွုန္းၿဖင္႕ပုံ၁၀၀အနည္းဆုံး
မွာ က်မက ၁၅၀၀န္းက်င္ခန္႕လို႕ဆိုၿပီးရိုက္ပါတယ္။ သူရိုက္ထားသမွ်ပုံကုိသြားၾကည္႕ၿပီး
ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႕ပုံေရြးၿပီး ယင္းအေရတြက္ကိုေငြေခ်ၿပီးပုံထုတ္ေပးတာပါ။ အေလလြင္႕လုံး၀
မရိွပါဘူး။ မၾကိဳက္တဲ႕ပုံ ပယ္လုိက္ရုံပါပဲ။ ဦးဆုံးစကားေၿပာထားတဲ႕ အနည္းဆုံးပုံအေရ
တြက္ ယူေပးရင္ရပါတယ္။
ဗီြဒီယိုက ၂သိန္းခြဲပါ။ က်မေတာင္ခုထိမၾကည္႕ရေသးပါဘူး။
ဓါတ္ပုံေတြကေတာ႕ အေတာ္လွတယ္လို႕ခံစားရပါတယ္။ ေက်းဇူးသိပ္တင္ပါတယ္ရွင္။
ေက်းဇူးတင္စကား
ေနာက္ဆုံးပိတ္ေက်းဇူးသိပ္တင္ဖို႕ေကာင္းတာကေတာ႕ သေဘာထားၾကီးၾကတဲ႕က်မကိုခ်စ္ခင္
ေပးၾကတဲ႕ လာေရာက္ခ်ီးၿမွင္႕ေပးၾကတဲ႕ေဆြမ်ိဳး၊ ဆရာသမားႏွင္႕ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားပါပဲ။
၅ရက္အလုိမွေရာက္ၿပီး အထစ္အေငါ႕ေတြႏွင္႕ ဟိုတယ္ေရာ ၀တ္စုံေရာ အခါခါ ေတာင္ႏွင္႕
ေၿမာက္ေၿပးခဲ႕ရတဲ႕က်မ၊ ဦးေက်ာ္စိုးဦးႏွင္႕လည္း ေၿပးေတြ႕ရပါေသးတယ္။ ဦးေက်ာ္စိုးဦးဟာ
လည္းအလြန္ရည္မြန္သေဘာေကာင္းပါတယ္။
ဦးဆုံး အက်ဥ္းခ်ဳံးလိုက္မယ္လုိ႕စိတ္ကူးတဲ႕က်မ လူ၂၀၀ပဲ ဦးဆုံးဘြတ္ကင္လုပ္ထားခဲ႕ၿငား
ႏိုင္ငံအသီးသီးက သူငယ္ခ်င္းအေတာ္မ်ားမ်ား ၿပန္လည္ခ်ိန္ၿဖစ္ၿပီးလာမယ္ဆိုတာေရာ၊
မေတြ႕တာၾကာေပမဲ႕ ဖိတ္စာလည္းလာမေပးႏိုင္ေတာ႕ဘူး ခြင္႕လႊတ္ပါလို႕ ဖုံးဆက္ဖိတ္ရုံႏွင္႕
လာမွာေပါ႕ လို႕ေၿပာေပးၾကတဲ႕ သူႏွင္႕က်မရဲ႕ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြေၾကာင္႕ ေရာက္တာ
ႏွင္႕က်မ ၃၀ဦးထပ္တုိးၿပီး 230ဦးစာေငြေခ်လိုက္ပါတယ္။ အရံက ၂၀ဦးၿပင္ေပးထားၿပီး၊ ပြဲ
က်င္းပတဲ႕အခါ ဟိုတယ္ခန္းမထဲမွာပါ ဧည္႕ခံရသည္အထိ လူလွ်ံသြားပါတယ္။ ၃၀၀နီးပါး
ၿဖစ္သြားပါတယ္။ အဲလိုမွန္းသိရင္ ေဘာရြမ္းၾကီးပဲယူလိုက္ပါတယ္ရွင္။
ဒါေၾကာင္႕ တကယ္ပြဲက်င္းပမွပဲ တခ်ိဳ႕ေတြလည္းေ၀းေနေပခဲ႕ၾကေပမဲ႕၊ တခ်ိဳ႕ေတြလည္းအလြန္
ကိုမအားလပ္တဲ႕ၾကား ေႏြးေႏြးေထြးနဲ႕လာေပးၾကတာမို႕ က်မမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ က်မ
အေပၚခင္မင္မွဳ ေႏြးေထြးမွဳကို ေဖာ္မၿပတတ္ေအာင္ပဲ ၀မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး ေက်းဇူးအထူးတင္မိ
ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံးကို အထူးကို ေက်းဇူးတင္ရိွပါတယ္ရွင္။
ေနာက္မွပဲ တၿခားအေတြ႕ၾကဳံေလးေတြဆက္ပါဦးမယ္ေနာ္
အားလုံးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစရွင္
Posted in 
.jpeg)
.jpg)
